Niezależnie od tego, czy jesteś dzieckiem uczącym się czytać, czy rodzicem szukającym zabawnego sposobu na nauczenie swoich dzieci czytania, jest kilka prostych kroków, które możesz podjąć, aby pomóc im nauczyć się czytać po angielsku. Te wskazówki pomogą im również nauczyć się podstaw ortografii, gramatyki i pisania.
Fonika
Kilka badań wykazało, że fonika do nauki czytania po angielsku może poprawić umiejętności czytania i pisania. Fonika jest metodą nauczania czytania, która uczy uczniów, jak rozbijać słowa na dźwięki i łączyć dźwięki razem, aby tworzyć słowa. Metoda ta może być przydatna zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych.
Nauka czytania w języku angielskim jest ważną częścią dorastania. Jest to jeden z pierwszych kroków w rozwijaniu trwającej całe życie miłości do czytania. Fonika jest jedną z najskuteczniejszych metod nauczania czytania. Uczy dzieci łatwego i dokładnego rozpoznawania słów. Pomaga również dzieciom stać się pewnymi siebie, niezależnymi pisarzami.
Dzieci z dysleksją często mają trudności z dekodowaniem słów. Dzieje się tak dlatego, że mogą mieć trudności z rozróżnianiem wzorów w słowach. Mogą mieć również trudności z odróżnieniem liter od dźwięków. Niektóre dzieci potrafią dekodować słowa bez instrukcji, ale inne mogą wymagać nauki czytania ze wzroku.
Jedną z najważniejszych rzeczy, o których należy pamiętać ucząc dzieci fonetyki jest to, aby lekcje były zabawą. Upewnij się, że działania są dostosowane do wieku i zawierają jakiś rodzaj wzmocnienia. Uczniowie powinni być w stanie pisać krótkie fragmenty tekstu, poprawnie przeliterować proste słowa i czytać teksty dostosowane do wieku.
Fonetyka jest również jednym z najbardziej efektywnych sposobów nauczania pisania. Uczy ona uczniów, jak łączyć dźwięki w celu utworzenia słów. Metoda ta nagradza uczniów za ich aktywny udział w pisaniu.
Istnieje kilka różnych rodzajów fonetyki. Niektóre programy koncentrują się na nauczaniu dużej liczby związków liter z dźwiękami, podczas gdy inne uczą uczniów, jak łączyć ze sobą dźwięki. Obie metody okazały się skuteczne w nauczaniu młodych czytelników.
Świadomość fonemów
Rozwijanie świadomości fonemów jest podstawową umiejętnością w nauce czytania po angielsku. Nauka dekonstrukcji i manipulacji poszczególnymi dźwiękami w słowie ułatwi czytanie. Jest to szczególnie prawdziwe na początkowych etapach rozwoju czytania.
Fonemy to najmniejsze jednostki dźwięków w języku. Na stronie Sounds of Speech Uniwersytetu w Iowa znajduje się filmik, który poprawnie wymawia 44 najczęściej występujące fonemy.
Najlepszym sposobem na rozwijanie świadomości fonemowej jest uczenie dzieci poprzez zabawę i angażujące zajęcia. Wiele dzieci łatwo przyswaja sobie świadomość fonemową. Te działania są nie tylko zabawne, ale także zapewniają podstawę do nauki przez całe życie.
Istnieją trzy podstawowe rodzaje świadomości fonologicznej: nagłos, wygłos i segmentacja. Większość dobrych czytelników potrafi zidentyfikować fonem z rozsądną dokładnością. Jest to podstawa do czytania, literowania i pisania.
Trudniejszą umiejętnością jest dzielenie dźwięków na poszczególne fonemy. Zmiana litery w słowie może zmienić całe znaczenie. Ta umiejętność jest najważniejsza w świadomości fonemowej.
Kolejną jest słuchanie całego słowa i odpowiadających mu dźwięków. Jest to najczęstsza czynność przy nauce czytania po angielsku. Ta umiejętność jest również najtrudniejsza do opanowania.
Kolejna to łączenie słów w celu utworzenia nowych słów. Niektóre dzieci potrafią łączyć dźwięki dwóch słów, aby stworzyć nowe słowo. Ta umiejętność jest najtrudniejsza w świadomości fonemowej.
Rozwijanie świadomości fonologicznej jest ważne dla dzieci, które uczą się czytać po angielsku. Umiejętność ta może być nauczana przy codziennym poświęceniu czasu. Ustrukturyzowany program nauczania dostarcza ram dla działań edukacyjnych i zapewnia systematyczną instrukcję.
Dzieci, które są w stanie zidentyfikować najmniejszą jednostkę dźwięku w słowie, prawdopodobnie staną się biegłymi czytelnikami.
Czytanie powyżej wygodnego poziomu czytania
Wybór najlepszej szkoły dla swojego eep prawdopodobnie pociągnie za sobą jakąś formę poradnictwa rodzicielskiego i tym podobne. Najlepsze szkoły w stanie Massachusetts prawdopodobnie będą wymagały mieszanki homeschooling i state-of-the-art public schooling. Aby uzyskać swoje dziecko s mózgi do churn out najlepszy możliwy produkt akademicki jest wyczyn cajones, które będą wymagać, aby zrobić swoją pracę domową. Poniżej przedstawiamy wymagania. Pomimo wyzwań, rodzic homeschooling jest z pewnością dumny z płci. Na szczęście, istnieje wiele zasobów do dyspozycji, jeśli jesteś skłonny do kopania dla nich. Istnieje kilka stron internetowych, które dadzą ci niskidown na eep swoich marzeń. Korzystanie z jednej z tych stron zapewni, że będziesz szczęśliwym i świadomym rodzicem.
Odróżnianie samogłosek od spółgłosek
Wśród dwóch głównych klas dźwięków mowy, spółgłosek i samogłosek, istnieje kilka różnic w artykulacji. Są one sklasyfikowane według miejsca artykulacji, sposobu artykulacji i dźwięczności.
Miejsce artykulacji to miejsce, w którym znajduje się najwęższa część przewodu głosowego. Jest to również miejsce, w którym artykulator zbliża się do komory głosowej.
Spółgłoski wytwarzają dźwięk poprzez tworzenie blokady w przepływie powietrza, powodując turbulencje. Samogłoski natomiast nie tworzą przeszkody. Wyróżnia się je ze względu na ich jakość. Zazwyczaj samogłoski są głośne i dźwięczne. Natomiast spółgłoski tworzą punktowe turbulencje w przepływie powietrza, powodując uczucie brzęczenia.
Samogłoski klasyfikuje się ze względu na cechy artykulacyjne, takie jak kształt komór rezonacyjnych w jamie ustnej, wielkość przeszkody w przepływie powietrza i zwężenie drogi głosowej. Samogłoski wyróżnia się również ze względu na ich jakość, ilość i głośność. Spółgłoska jest bardziej precyzyjna w artykulacji niż samogłoska. Ponadto, niektóre spółgłoski wytwarzają dźwięk za pomocą głosu.
Wielkość zwężenia w przewodzie głosowym decyduje o jakości spółgłoski. Różnica w zwężeniu pomiędzy workiem a sakiem wynika z wielkości zwężenia na grzbiecie zębodołu. Worki i gacki zaczynają się od głosek alweolarnych, ale obie są wytwarzane przy pomocy głosu.
Niektóre języki mają pionowy system samogłosek. Na przykład w niektórych językach arrerntyjskich i cyrkaskich występują dwie samogłoski fonemowe. System ten jest podobny do systemu występującego np. w klasycznym języku arabskim. Ponadto niektóre języki sepiku i Adyghe mają pionowe systemy samogłosek.
Samogłoski są dźwięczne, z wyjątkiem frykatyw i spółgłosek samogłoskowych. Frykatywy, na przykład, są szczególnie głośne. Z drugiej strony, spółgłoski samogłoskowe są czasami sylabami.
Śpiewanie alfabetu
Posiadanie właściwej kolejności liter jest ważną umiejętnością, którą należy posiadać, jeśli chce się być dobrym czytelnikiem. Jest wiele rzeczy, które możesz zrobić, aby pomóc dziecku w nauce alfabetu.
Dobrym przykładem jest piosenka „A-B-C”. Jest to nie tylko zabawny sposób nauki alfabetu, ale także pomaga dziecku w nauce nazw liter i kształtów. Można ją również włączyć do innych działań, takich jak wskazywanie różnych kształtów liter i identyfikowanie słów z każdą literą.
Istnieje wiele zasobów dla piosenki „A-B-C”. Można wydrukować stronę z alfabetem A-Z dla dziecka lub wskazywać na litery podczas śpiewania każdej z nich.
Istnieje wiele filmów o alfabecie dostępnych za darmo online. YouTube jest popularnym wyborem, ale jest wiele innych stron, które udostępniają filmy o alfabecie. Możesz również znaleźć filmy o alfabecie na urządzeniach mobilnych. Możesz pobrać jeden na swój telefon i odtwarzać go w podróży.
Piosenka „A-B-C” istnieje już od jakiegoś czasu. Jest to nie tylko dobry sposób na naukę alfabetu, ale może również pomóc dziecku w nauce pisania liter, literowania słów, a nawet wymowy słów. Piosenkę można wykorzystać także w cichych zabawach. Możesz także wskazywać dziecku litery i ich nazwy w trakcie ich śpiewania.
Piosenka „A-B-C” może nie jest najbardziej praktycznym sposobem nauki alfabetu, ale na pewno jest to najbardziej zabawny sposób. Twoje dziecko pokocha tę piosenkę i może być w stanie samodzielnie wskazać litery. Możesz również zrobić odmianę tego z tablicą „Memo”.