Nauka drugiego języka w młodości to świetny sposób na przygotowanie mózgu do nauki wielu innych języków w późniejszym okresie. Nie tylko możesz używać swojego nowego języka częściej, niż jesteś w stanie mówić, ale także uczysz się używać słów i zwrotów w różnych kontekstach.
Rozumienie więcej niż potrafią powiedzieć
We wczesnym dzieciństwie dzieci rozwijają swoją własną mentalną mapę świata. Przyswajają sobie teorie i systemy wyjaśniające, organizują informacje i tworzą znaczenia. Procesy te są wspierane przez rozwój języka. Nadają one również sens światu poprzez interakcje z otoczeniem.
Procesy te pomagają dzieciom komunikować swoje potrzeby, rozwiązywać problemy i rozwijać przyjaźnie. Dzieci uczą się również, jak dyskutować na temat treści, co jest ważną umiejętnością w procesie uczenia się.
W miarę jak małe dzieci rozwijają swoją teorię umysłu, stają się bardziej sprawne w interpretowaniu myśli i działań innych. Zaczynają myśleć o uczciwości działań, jak również o swoich własnych. Ta wiedza zmienia sposób, w jaki wchodzą w interakcje z innymi, jak się uczą i jak myślą o swoich własnych myślach.
We wczesnych etapach rozwoju poznawczego dzieci często wahają się, czy pokazać, co wiedzą. Mogą nie być w stanie powiedzieć rzeczy poprawnie lub udzielić właściwych odpowiedzi. Są jednak w stanie naśladować działania i cele innych. Są świadome, że ludzie robią rzeczy celowo i są świadome, że ludzie mają różne uczucia. Rozumieją również, że ludzie mają różne cele.
Te ukryte teorie umożliwiają dzieciom rozumowanie, przewidywanie i wyjaśnianie. Służą one również jako podstawa wiedzy dzieci w zakresie danego przedmiotu. Odgrywają one ważną rolę we wczesnej nauce dzieci i ich dalszym rozwoju jako uczniów.
Naukowcy kontynuują badania nad rozwojem poznawczym i społecznym małych dzieci. Wyniki ostatnich badań ujawniły, że niemowlęta są również niezwykle wrażliwe na myśli i uczucia innych osób.
Teorie Piageta dotyczące myślenia małych dzieci nadal inspirują badaczy. Jego analizy myślenia dzieci przyczyniły się do powstania naukowej dyscypliny, jaką jest myślenie dzieci. Jednak badacze wciąż muszą znaleźć sposób na zrozumienie, jak wrażliwość małych dzieci na inne umysły rozwija się w pełne zrozumienie innych. Te nowe ustalenia mają implikacje dla edukacji dorosłych.
Jean Piaget był pierwszym, który przeprowadził naukowe badania nad myśleniem małych dzieci. Jego praca zainspirowała wielu badaczy do przeprowadzenia testów empirycznych w celu potwierdzenia jego wniosków. Mogli oni udoskonalić jego teorie i przedstawić pełniejszy obraz myślenia dzieci.
Posiadanie drugiego języka w młodym wieku przygotowuje mózg do nauki wielu innych języków
Posiadanie drugiego języka w młodym wieku to nie tylko dobry sposób na poprawę umiejętności ustnych i wyników w testach, to zdrowy sposób na rozwój mózgu. Dzieje się tak dlatego, że nauka drugiego języka zwiększa elastyczność umysłową, pobudza kreatywność i pamięć. Ponadto pomoże poprawić zakres uwagi dziecka, koncentrację i umiejętności rozwiązywania problemów.
Ostatnie badania wykazały, że nauka drugiego języka we wczesnym okresie życia przynosi wiele korzyści. Obejmuje to zdolność do przyswajania zasad i struktury drugiego języka bez konieczności zbyt intensywnego myślenia o nich. Ponadto poprawia się centrum dowodzenia mózgu i ułatwia przełączanie kodów między językami, wykorzystując funkcjonowanie wykonawcze.
Badania te pokazują również, że młodzież dwujęzyczna przewyższa swoich jednojęzycznych kolegów w wielu metrykach. Na przykład, osoby uczące się dwóch języków lepiej radziły sobie z dekodowaniem znaczeń językowych, a ich pamięć i umiejętności rozwiązywania problemów również były lepsze. Co ciekawe, wczesne dwujęzyczne osoby lepiej radziły sobie z najbardziej podstawowym zadaniem, czyli tłumaczeniem fonicznym na leksykalny z L2 na L1.
Badanie przeprowadzone przez Thomasa Baka, wykładowcę Edinburgh School of Philosophy, wykazało, że nauka drugiego języka poprawia funkcje poznawcze. Korzyści te wynikają z poprawy koncentracji uwagi, skupienia i pamięci. Ponadto badanie pokazuje, że nauka drugiego języka w młodym wieku przygotowuje mózg do nauki wielu języków. Powstała aktywność mózgu pomoże zwiększyć umiejętności poznawcze i zapobiec zaburzeniom poznawczym, takim jak choroba Alzheimera.
Badanie 853 dwujęzycznych osób wykazało, że obszar Broca, niewielka część lewej półkuli mózgu, jest aktywowany u wczesnych dwujęzycznych osób. Obszar ten jest ważny w procesie czytania ze zrozumieniem, szczególnie we wczesnych etapach nieświadomego procesu czytania. Dzieje się tak dlatego, że obszar ten jest wrażliwy na wzorce ortograficzne. Lewa kora potyliczno-skroniowa, która odpowiada za reprezentacje języków na poziomie semantycznym, również może być bardziej wrażliwa na L2 niż L1 ze względu na jej rolę we wczesnym etapie nieświadomego procesu czytania.
W badaniu porównano 7-miesięczne niemowlęta wychowywane w dwujęzycznym gospodarstwie domowym z niemowlętami wychowywanymi w gospodarstwie jednojęzycznym. Badanie wykazało, że dwujęzyczne niemowlęta doskonale radziły sobie z wykrywaniem różnic między dwoma językami już w wieku 6 miesięcy. Co więcej, badanie wykazało, że te niemowlęta były w stanie nauczyć się drugiego języka z taką samą łatwością, z jaką uczyły się swojego języka podstawowego.
Nauka używania różnych słów w różnych kontekstach
We wczesnych latach życia dzieci zaczynają uczyć się nowych słów. Jest to ważne dla dzieci na kilka sposobów. Po pierwsze, słowa pomagają dzieciom nauczyć się, jak przekazywać idee i koncepcje. Po drugie, dzięki nim dzieci uczą się właściwych manier. Po trzecie, słownictwo pomaga dzieciom w nauce i sztuce. Ponadto, słownictwo jest ważne dla dzieci w matematyce i technice.
Istnieje kilka badań dotyczących tego, jak dzieci uczą się nowych słów. Jedno z nich, przeprowadzone przez Michaela Franka, psychologa ze Stanford, dotyczy tego, jak kontekst wpływa na sposób używania słów. Odkrył on, że słowa uczą się wcześniej, gdy są używane w charakterystyczny sposób. Odkrył również, że słownictwo poprawia się, gdy uczniowie są narażeni na nowe słowa w różnych kontekstach.
Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Proceedings of the National Academy of Sciences. Najważniejsze ustalenia dotyczą rozwoju koncepcji i kontekstu językowego.
Rozwój koncepcji jest ważny dla dzieci, ponieważ umożliwia im zrozumienie i wyrażenie bardziej złożonych idei. Dzieci poznają takie pojęcia jak rozmiar, kształt, kolor, zapach i smak. Uczą się o tych pojęciach poprzez rozmowy z dorosłymi.
Jedną z ważnych strategii rozwoju pojęć jest robienie pauz. Jest to szczególnie ważne, gdy rozmawiamy z dzieckiem o książce. Kiedy dziecko słyszy nieznane słowo, należy zrobić pauzę, aby je zdefiniować. Daje to dziecku czas na zastanowienie się nad słowem, a następnie na jego właściwe użycie.
Inną strategią jest czytanie na głos. Najważniejszą zaletą czytania na głos jest to, że pomaga ono dzieciom usłyszeć słowa w różnych kontekstach. Czytanie na głos może być szczególnie korzystne, gdy czytający angażuje dziecko w rozmowę o książce.
Najlepszym sposobem, aby pomóc dzieciom w nauce nowych słów, jest zapewnienie im wielu okazji do tego. Może to być czytanie dziecku, rozmowa z nim i samodzielne czytanie. Należy jednak upewnić się, że używane słowa są odpowiednie dla wieku dziecka.
W badaniu stwierdzono również, że uczenie nowego słowa przed jego przeczytaniem poprawi zrozumienie uczniów. Jednak ważne jest również, aby dać uczniom bezpośrednie instrukcje dotyczące słów, które są trudne do nauczenia.
Nauka drugiego języka może powodować demotywację
Rozwijanie drugiego języka we wczesnym dzieciństwie może być wyzwaniem. Jest to proces, który często charakteryzuje się demotywacją. Demotywacja ta spowoduje spadek pewności siebie i wpłynie na strategię uczenia się uczniów.
Istnieje kilka czynników, które mogą powodować demotywację. Czynniki te mogą być wewnętrzne lub zewnętrzne. Ponadto, demotywacja może być również spowodowana przez postawy uczących się. Postawy te wpływają na strategię uczenia się i cel życiowy uczących się.
Badanie demotywacji zostało przeprowadzone na uczących się na różnych poziomach językowych. Badanie zostało przeprowadzone przez Technology Enhanced Foreign Language Education. W tym badaniu studenci zostali podzieleni na grupy low-proficient (LP) i high-proficient (HP). Badacze stwierdzili, że studenci o niskiej biegłości przypisywali swoją demotywację czynnikom wewnętrznym. Stwierdzili również, że studenci o wysokich kompetencjach przypisywali swoją demotywację czynnikom zewnętrznym.
Czynniki wpływające na demotywację uczących się zostały pogrupowane w 6 kategorii. Są to: treść kursu, sytuacja uczenia się, treść nauczania, środowisko klasy oraz czynniki specyficzne dla nauczyciela. Na czynniki te wpływa również region, znajomość języka, płeć i kierunek studiów.
Studenci, którzy są zdemotywowani, częściej ulegają negatywnym postawom kolegów z klasy. Są również bardziej podatni na demotywację ze względu na treści nauczania, styl nauczania i metody nauczania stosowane przez nauczycieli. Ponadto wpływ ma również ich biegłość językowa i język ojczysty.
Na te czynniki wpływa również sytuacja w jakiej się uczą i środowisko społeczne. Studenci, którzy są zdemotywowani mają niską pewność siebie i niskie nastawienie do języka. Ponadto będą doświadczać nadmiernego lęku.
Uczniowie o niskim poziomie językowym są bardziej podatni na demotywację ze względu na oczekiwania rodziców. Obwiniają się również za to, że nie potrafią kontrolować swoich emocji. Wpływ na nich mają także treści nauczania, styl nauczania i środowisko społeczne ich nauczycieli.
W badaniu Dornyei i Ushioda (2021) jeszcze bardziej rozwinęli definicję demotywacji. Zasugerowali oni, że czynniki, które przyczyniają się do demotywacji są wzajemne. Teoria ta jest podobna do teorii systemów ekologicznych. Autorzy badali również wkład oddziałów zdrowia psychicznego w naukę drugiego języka.
Stwierdzili, że czynniki, które przyczyniają się do demotywacji uczących się, mogą wpływać na zainteresowanie uczących się nauką drugiego języka. Czynniki te wpływają na pewność siebie uczących się, strategię uczenia się i cel życiowy.